-
1 zdolny
adj( uczeń) capable, gifted* * *a.1. (= bystry) bright, smart; (= utalentowany) gifted, talented.2. (= posiadający warunki l. kwalifikacje) zdolny do czegoś fit for sth; zdolny do (zrobienia) czegoś (= mający siłę, śmiałość l. możliwość) capable of (doing) sth; mężczyźni zdolni do noszenia broni men capable of carrying arms; on jest zdolny do wszystkiego he's capable of anything.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zdolny
-
2 zdolny
adj1) (= utalentowany) gifted2) (= mający możliwości) -
3 zdoln|y
Ⅰ adj. grad. (uzdolniony) [osoba] able- najzdolniejszy uczeń w klasie the ablest student in the class- być zdolnym do czegoś to be capable of sth- on jest zdolny do wszystkiego he’s capable of anything- osoba zdolna do popełnienia najcięższych przestępstw a person capable of committing the worst crimesThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zdoln|y
См. также в других словарях:
zdolny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, zdolnyni, zdolnyniejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mający szczególne predyspozycje do uczenia się czegoś, nabywania różnych umiejętności; bystry : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zdolny… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zdolny — zdolnyni 1. zdolnyniejszy «odznaczający się naturalnymi predyspozycjami do łatwego nabywania wiadomości, opanowywania różnych umiejętności, uczenia się; bystry» Wybitnie zdolni uczniowie. Zdolny poeta. 2. «taki, który może coś zrobić, który ma… … Słownik języka polskiego
gotowy — a. gotów (tylko w funkcji orzecznika) gotowywi 1. «całkowicie wykonany, wykończony; wypracowany, opracowany już przez kogoś, już istniejący» Obiad już gotowy (a. gotów). Gotowa robota. Budynek gotowy. Powieść już gotowa. ∆ Ubranie gotowe, wyroby… … Słownik języka polskiego
majster — m IV, DB. majstertra, Ms. majstertrze; lm M. majstertrowie (majstertrzy), DB. majstertrów 1. «rzemieślnik samodzielnie prowadzący warsztat, szkolący uczniów w swoim rzemiośle» 2. «w zakładzie produkcyjnym, w przedsiębiorstwie budowlanym itp.:… … Słownik języka polskiego
głowa — 1. Alkohol, wino, piwo itp. szumi komuś w głowie «ktoś jest oszołomiony po wypiciu alkoholu, wina, piwa itp.»: Długo nie mogę zasnąć, w głowie szumi mi piwo, pocałunki puchną na wargach, a policzek pali ze wstydu. Z. Kruszyński, Na lądach. 2.… … Słownik frazeologiczny
dobry — dobrybrzy, lepszy 1. «życzliwy, skłonny do pomagania; łagodny, serdeczny, przyjazny» Dobre serce. Dobry uśmiech. Dobrzy ludzie. ∆ Bądź tak dobry «zwrot grzecznościowy poprzedzający prośbę o coś» ◊ Dać, powiedzieć komuś dobre słowo «przemówić do… … Słownik języka polskiego
jak — I 1. «zaimek zastępujący przysłówki i równoważne z nimi części zdania» a) «używany w pytaniach lub zdaniach o charakterze ekspresywnym» Jak się masz? Jak zdrowie? Jak mi przykro! Jak pogodzić to wszystko? ◊ Jak mu tam «jak się nazywa» Zawołaj… … Słownik języka polskiego
spodziewać się — ndk I, spodziewać sięam się, spodziewać sięasz się, spodziewać sięają się, spodziewać sięaj się, spodziewać sięał się, spodziewać sięany 1. «mieć nadzieję, przewidywać, przypuszczać, że coś nastąpi; pragnąć, żeby coś nastąpiło; oczekiwać czegoś,… … Słownik języka polskiego
ucho — 1. Ciągnąć, wyciągnąć kogoś za uszy «pomagać, pomóc komuś w osiągnięciu czegoś, co jest, było dla niego bardzo trudne, przekracza, przekraczało jego możliwości»: Okazało się prędko, że i Zbyszek jest bystry, zdolny, a w zamian za lekcje… … Słownik frazeologiczny
głowa — ż IV, CMs. głowawie; lm D. głów 1. «część ciała zawierająca mózg i narządy zmysłów, u człowieka i niektórych małp wysunięta ku górze, u zwierząt ku przodowi» Mała, duża, kształtna głowa. Ludzka, rybia, psia głowa. Głowa ptaka, psa, ryby. Ból… … Słownik języka polskiego
serce — n I; lm D. serc 1. «mięśniowy narząd, którego praca warunkuje krążenie krwi w układzie naczyniowym; u człowieka, ssaków i ptaków ma kształt spłaszczonego stożka, zwróconego podstawą ku górze, i składa się z dwóch, całkowicie oddzielonych od… … Słownik języka polskiego